* به علت نوسانات لحظه ای در بازار ، گرفتن تائید قیمت از واحد فروش الزامی می باشد *
تیر آهن
یکی از اعضاء اصلی در مجموعهٔ المانهای مورد استفاده در سازههای ساختمانی است. در واقع وظیفه اصلی تیر آهن تحمل تنشهای حاصل از نیروی برشی و لنگر خمشی ناشی از بارهای وارد بر آن و وزن خود تیر آهن است. در طراحی سازهها، معمولاً تیر آهن ها بر اساس لنگر خمشی موجود طراحی گشته و ضابطه برش در آنها کنترل میگردد. خصوصیتهای اصلی تیر آهن ها عبارتند از نیمرخ (پروفیل)، طول و مادهٔ سازنده.
تیر آهن، معمولاً در معماری و مهندسی سازه، به عنوان عضوی بلند، مستقیم و منشوری تعریف میشود که برای نگهداری بارهای مختلف وارده در طول عضو طراحی میگردد. با این حال در سازههای کوچکتر مانند کامیونها و کانکس ها و بدنه اتومبیلها نیز تیرها کاربرد دارند و با راهکارهایی مشابه محاسبه میشوند. البته در کار اجرایی عنوان تیر غالباً فقط به اعضای افقی اطلاق گردیده و به اعضای عمودی ستون گویند.
همچنین، تیر آهن بر اساس عملکرد خود در سازههای ساختمانی دستهبندی میشوند که در ادامه به آن میپردازیم:
تیر آهن اصلی: تیری افقی که به ستون¬ها متصل است (با اتصال ساده یا اتصال برشی). عملکرد سازهای این نوع از تیرها به گونهای است که بار را از تیر فرعی (در صورت وجود) به ستون¬ها منتقل میکند.
تیر آهن فرعی: تیر آهنی افقی که به تیرهای اصلی متصل است (با اتصال ساده یا اتصال برشی). عملکرد سازهای این نوع از تیر آهن به گونهای است که بار را به تیر آهن اصلی منتقل میکند و به صورت مستقیم به ستونها متصل نمیباشد.
تیر آهن کلاف: تیر آهنی افقی که متصل به دو تیر عرضی در سقف یا خرپای سقف است. عملکرد سازهای این نوع از تیر آهن به گونهای است که تیر، بار تیر عرضی را به ستون سازه منتقل میکند. عموماً در خرپای سقف به کار برده می¬شود.
معمولترین تیر آهن ها از نظر مصالح ساختمانی عبارتند از: تیر آهن فولادی، تیر بتنی و تیر چوبی و معمولترین تیرها از نظر تکیهگاهی عبارتند از: تیر دوسرگیردار، طره و تیر ساده.